Bijzettafeltje nr 1

Bijzettafeltje nr 1

AtelierBoum maakt piedestals, maar het eerste wat er gemaakt is, is geen piedestal. Het eerste product is een tv-meubeltje, waarvan ik hier de ontstaansgeschiedenis beschrijf.

Mijn tante Jikke had twee bijzettafeltjes, modern te noemen in vergelijking tot de oisterwijkertafel die ook tot de inboedel van de Italiëlaan behoorde. Het grootste van de twee bijzettafeltjes is als ik me goed herinner door mijn nicht meegenomen, van het andere was het glazen blad gebroken, zodat alleen het frame resteerde. Het frame van het kleine bijzettafeltje was zeer rechtlijnig, een verzameling verchroomde rechthoeken.

Niet dat het ter zake doet, maar mijn tante is in juni 2014 overleden, ze had een flatje in Haarlem Schalkwijk, het flatje moest verkocht en leeg.

Nu wilde het toeval dat mijn zoon een televisie had waarvan de bovenkant door het tafeltje waar die op stond iets uitstak boven de onderkant van een schilderij dat aan de wand achter de televisie hing.

Toen dacht ik, weet je wat, ik maak een tv-meubeltje dat wat lager is dan het tafeltje waarop de televisie nu staat. En tezelfder tijd had ik voor mijn zoon en aanstaande schoondochter bij de Gamma steigerhout gekocht voor een tafel, want de tafel die ik ooit voor hem of voor mijn dochter gemaakt had, was inmiddels door iedereen afgekeurd. (Maar die heeft alsnog een doorstart gemaakt bij een vriendin van de vriendin van mijn zoon.) Dat steigerhout trok al krom als je er naar keek, en voor een tafel was het niet meer nodig, want de vriendin van mijn zoon had via via een leuke antieke scandinavische designtafel op de kop getikt.

Toen dacht ik, weet je wat, ik gebruik dat hout voor het tv-meubeltje dat ik in gedachten had, en ik verwerk dat zo dat het rechtlijnige van het chromen frame een houten tegenhanger krijgt, en wel in dezelfde lichtgroene kleur die ik vroeger met waterverf op het plafond van mijn kamer in een studentenflat gesmeerd had.

Het was al eind 2014 en wij zouden Sinterklaas vieren. Toch leuk om mijn zoon dan dat meubeltje te geven. En waratje, het was nagenoeg klaar op 5 december. Jammer alleen dat zoon en vriendin de kleur nou niet je dat vonden. Ze dachten meer aan zwartwit omdat dat zo mooi paste bij de koeienhuid die als een vloerkleed in hun zitkamer lag.

Nadien heb ik dus over de lichtgroene waterverf zwarte waterverf gesmeerd, maar verder dan zeer donkergroen kwam ik niet. Met zwarte beits kreeg ik het houten steigerwerk echter goed zwart. Voor de witte stukken had ik houten latjes en twee platen triplex gekocht, en ook die gaven nog aardig wat werk om dat netjes te krijgen, zonder druipers en meegeverfde kwastharen.

Morgen is mijn zoon jarig, dan gaan we bij hem eten en krijg ik te horen of ze het tv-meubeltje eigenlijk wel willen, want het is natuurlijk graag of niet.

februari 2015